به گزارش اشراق نیوز مسعود زارعیان، فیلم ساز و کارگردان، شانزدهمین دوره جشنواره سینما حقیقت در سال جاری را با کسب جایزه بهترین کارگردانی برای اثر «غیر مسکونی» گذراند. از آنجا که وی از طلاب فعال در عرصه سینما است و از سال 83 در کنار وظیفه طلبگی خود به صورت تخصصی در این زمینه فعالیت دارد و هنر سینما را جهت معرفی روحانیت و آشنایی جامعه با سبک زندگی طلاب به خدمت گرفته، پایگاه خبری اشراق در هنگامه برگزاری چهارمین دوره جشنواره فیلم حوزه «اشراق» با او به گفتگو نشسته است.
آقای زارعیان ابتدا از خودتان، سابقه تحصیل حوزوی، دانشگاهی و کارنامه هنری برای ما بگویید.
بنده سال 1381 وارد حوزه علمیه، مدرسه حاج اقای موسوی نژاد، شدم و تحصیلات دانشگاهی من هم کارشناسی ارشد تهیه کنندگی سیما از دانشکده صدا و سیمای قم، گرایش مستند سازی است.
چه مدت است که مشغول فعالیت در عرصه فیلم یا مستند سازی هستید و چه آثاری تولید و کارگردانی کرده اید؟
من جز گروه مبلغان هنرمند سال 86 در دفتر تبلیغات اسلامی بودم و این موضوع ادامه پیدا کرد تا اداره هنر و رسانه و بعد از آن بیشتر مشغول به فعالیت در حوزه رسانه در زمینه تحصیل و تدریس شدم هرچند که ارتباط خودم با حوزه را قطع نکردم و حتی در این ایام فعالیت مبلغی هم انجام می‌دادم. اولین فیلم بنده در سال 87 ساخته شد و از سال 93 هم جز انجمن مستندسازان سینمای ایران شدم و اولین طلبه ای بودم که به عضویت انجمن صنفی کارگردانان مستند در آمدم.
تجربه حضور در جشنواره سینما حقیقت سال جاری چطور بود و شما با چه اثری در جشنواره شرکت داشتید؟
بنده از سال 93 در جشنواره سینما حقیقت و در ادوار و بخش‌های مختلف آن مثل بخش ملی و بین المللی و یا بخش آوینی حضور داشتم. در دو دوره قبل فیلم بنده 6 عنوان نامزدی کسب کرد. اسم آن اثر «خسوف» و درباره خودم بود(سوژه خودم بود) که جایزه بهترین کارگردانی را هم همان سال گرفتیم. امسال هم اثر غیر مسکونی را داشتیم که چهار نامزدی داشت و جایزه بهترین کارگردانی را توانستیم کسب کنیم. فکر می‌کنم اولین طلبه مستند سازی باشم که موفق به کسب جایزه بهترین کارگردانی می‌شود.
با توجه به گفته‌های خودتان که همیشه دغدغه‌ی شما مشکلات اجتماعی بوده، چه شد که سوژه مورد نظر خودتان را یک طلبه انتخاب کردید؟
همه‌ی ما سر سفره امام زمان نشسته‌ایم و البته بنده به عنوان طلبه بیشتر. ما طلبه‌ها خودمان را نسبت به بقیه مردم کمی بیشتر مدیون امام زمان می‌دانیم و سرباز حضرت هستیم. خیلی از دوستان طلبه هستند که وقتی نزدیک به فضای سینمایی شدند به فعالیت در زمینه‌های دیگری پرداختند؛ اما من احساسم این بود که اگر قرار است در سینما چیزی یاد بگیرم باید بنیان آن را برای طلاب بگذارم. یا به عبارت دیگر اینکه همیشه برای من هویت طلبگی مطرح بوده و تنها چیزی که باعث شد بنده راه طلبگی را انتخاب کنم همین زندگی و روش طلبگی بود و این امر در تمامی کارهای بنده نیز ملموس بوده و هست. در تمایی این سالها که کار کردم برای بنده مهم بوده که مردم را به یک قضاوت درست و واقعی از سبک زندگی طلبگی برسانم. اگر در کنار آثار بنده در این سالها، بقیه طلاب و یا فیلمسازان هم آثاری با ماهیت سبک زندگی طلبگی داشتند، ما الان شاهد اتفاقات بد اخیر نمی‌بودیم. در حقیقت دغدغه‌های اجتماعی که سوژه در فیلم دارد ارتباط مستقیمی با دغدغه‌مندی و ذهنیت طلبگی خودم دارد.
به نظر شما تاکنون طلاب آنچنان که باید، در عرصه فیلم و مستند و دیگر فعالیت های رسانه ای حضور داشتند؟
بله، قطعا اتفاقات خوبی در این سالها افتاده است؛ هم در فضای مجازی و هم در عرصه رسانه ولی از جانب حوزه علمیه آنچنان که باید حمایت کاملی صورت نگرفته است. در این سالها ستاره‌هایی بوده اند که در میان این هجمه وسیع دشمن علیه ایران و اسلام فعالیت‌های خوبی داشتند اما به خوبی حمایت نشده اند.
سطح کمی و کیفی حضور طلاب در عرصه سینما و رسانه را چطور می‌بینید ؟
اول اینکه ما حتی از نظر کمی هنوز به آن مقداری که شایسته است نرسیدیم بخاطر همین در مسئله کیفی باید بعدا بحث شود. ما ابتدا باید به یک کمیت برسیم، در این سال ها اگر اتفاقی هم افتاده تنها بخشی از حوزه آن را حمایت کرده است. مثلا دفتر تبلیغات جشنواره هنر آسمانی زا برگزار می‌کند و یا در سال‌های اخیر که جشنواره فیلم اشراق برگزار شد سوال اینجاست که جشنواره هنر آسمانی به کجا رسید و یا جشنواره اشراق چرا چندین سال برگزار نشد و یا برگزیدگان ادوار مختلف تمام قد جهت تولید محتوای رسانه ای درخور جامعه پیگیری و حمایت نشدند. دفتر تبلیغات اسلامی به عنوان نماد روشن فکری حوزه علمیه نیاز دارد که در عرصه رسانه فعالیت قوی و تولید آثار بروزی داشته باشد. جامعه هدف رسانه ما و حوزه علمیه نباید محدود به خود حوزه باشد بلکه سطح آثار و محتوا باید به گونه ای باشد که عموم جامعه و حتی خارج از مرز های جامعه را در بر بگیرد، بین المللی و مخاطب داشته باشد. هنوز نگاه مردم به طلاب یک نگاه سنتی است؛ مردم طلاب را نباید قشری متفاوتی از جامعه بدانند چرا که طلاب هم دغدغه دارند، مشکلات اقتصادی دارند، دغدغه سربازی دارند، نگران مخارج زندگی هستند و ... اگر جامعه در این دوران نگاه زاویه داری نسبت به طلاب پیدا کرده است، علت آن همان بحث کمی است که طلاب اهل رسانه ممکن است آنچنان که باید ورود نکرده باشند.
به نظر شما جشنواره فیلم اشراق چه کمکی می‌تواند به عرصه رسانه و تولید آثار هنری طلاب داشته باشد؟
جشنواره اشراق در صورتی که به‌صورت مداوم، هدفمند و مولد باشد می‌تواند تاثیر بسزایی در تولید آثار رسانه ای برای طلاب و جامعه داشته باشد. هیچ اتفاق هنری بی‌تاثیر نیست و نیاز است جشنواره های ما از حالت موضوعی خارج و مولد باشند؛ یعنی می‌بایست یک مسیر مشخص و هدف دار ترسیم شود چرا که رسانه هم یک نوع تبلیغ است و همانند تبلیغ های سنتی که در عرصه های بین الملل ساختاری و هدفمند است، فعالیت رسانه ای و پروش طلاب اهل رسانه هم باید هدفمند و در طی یک مسیر ترسیم شده باشد. حضور طلاب در عرصه هنر و رسانه نباید فقط در حوزه مشاوره و یا تهیه کنندگی باشد. ارتباط باید حفظ شود؛ آن طلبه‌ای که به سختی و زحمت تولید اثر کرده و آن را در جشنواره شرکت داده، باید بعد از جشنواره هم حمایت و خط‌دهی شود و این امر وظیفه جشنواره فیلم اشراق است.